Dışkı Bilinci

            O dışkı orada durmaya devam ediyordu. Sanki benden değil de bir filin anüsünden fırlamış gibiydi. Deliğe boydan boya uzanmış, harcadığım bir tanker dolusu su bile onu oradan atmaya yetmiyordu. Ne yapmam gerektiğini düşünüp duruyordum, aklıma tek gelen şey üzerine daha fazla su dökmekti. Onu orada bırakıp gitmek bana göre değildi. Arkamdan söylenecek laflardan çok onu görenlerin takınacakları yüz ifadeleri aklıma geldikçe bedenimi daha büyük bir tedirginlik sarmaya devam ediyordu.

            Su boşuna harcamayı bıraktım, tekrar klozete oturdum ve yüzümü iki elimin arasına aldım. Burnuma sol elimden pis bir koku geliyordu. Telaşla elimi yüzümden çektim ve popomu temizlediğim elimi yüzüme her tarafına sürdüğümü fark ettim… Neden her şeyi bir süre sonra fark ediyordum?

            Vücudumu saran stres beni ter içinde bırakmaya başladığı sırada kapı tıklanmaya başlamıştı. Sanki kötü bir rüyadan kurtularak uyanıyordum, kapıyı çalan kişiye içerisi dolu desem de kapıyı aynı hızla aynı güçle tıklamaya devam ediyordu. Tekrar sifonu çektim ve dışkının oradan gitmesi için dua ettim. Tabi ki yine gitmedi…

            Artık tuvaletten çıkmaya karar verdim, kapıyı açtığımda karşımda kimse yoktu. Aksine karşımda başka bir klozet duruyordu. Kapı başka bir kabine başka bir tuvaletin içine açılmıştı. Klozete yavaşça yaklaştım ve içine baktığımda bana ait olan o inatçı dışkının aynısı orada duruyordu.

            Sol tarafımda da başka bir kapı vardı. O kapıyı da birisi tıklamaya başlamıştı. Bu klozetinde sifonunu çektim ve kapıyı açtım, orada da kimse yoktu. Yine karşımda başka bir klozet vardı. Onun içinde de aynı pislik bana bakıyordu. Nereden baksam bunun gibi 10 tane daha kapı açtım ve her şey aynı noktaya çıktı.

            Bir süre sonra alıştım bu duruma, hayatımızın bir noktasında olduğu gibi kafayı yediğimi düşündüğüm anda kafayı yemeye de alıştım ve onun içinde duyarsızlaştım… Farklı bir yol aramadım, hep tıklanılan kapıyı açtım ve son nefesime kadar bunu tekrarladım durdum.