Gece gündüz kadar aydın, çünkü o yanım da… Küçücük elleriyle bana o cırtlak yeşil topu uzatıyor. Beni seviyor, gözlerini içinde yansıyan kişinin ne kadar çirkin olduğunu görünce benim kim olduğumu yeniden sorguluyorum. Sorgulamalarım uzadıkça uzuyor ve türlerin ara geçişinde bir hata olduğunu fark ediyorum. Yine geliyor yanıma küçücük ellerinden birine sümük yapışmış, farkında değil. Ona belli etmeden sessizce alıyor kenara koyuyorum. Belli etmiyorum ama beni seviyor. Ara türlerin ortadan kalkması çok zaman önceydi. Kendime yeni bir başlangıç yapmalıyım çünkü çok fazla tırnaklarımı yiyor etrafa tükürüyorum, o gözlerinde yansıyan kişi bana çok benziyor.
Birden karşıma çıkınca aklım çıktı...