Sastipe, üzerimde çok fazla bir yük var. Şişipte patlamak üzere hazır olan bir yük… Sümbül Sokaktan geçerken ilk defa kendimi buranın yabancısı gibi hissettim. Gri renklerin üzerine lacivert benekli betebeli binanın kırmızı kiremitlerinin üzerinde ölü bir kuşun yattığı söyleniyordu. Fakat bundan daha önemsiz bir olay bu kuşun ölmesine sebep olmuştu. Kuş ölmeden dakikalar önce sessizce arkasından bir kedi yaklaşmıştı. Ufacık kuşu boğazından yakalayıp boğan kedi, bu olayın heyecanıyla ayağı kayarak beş katlı binanın çatısından aşağıya düşmüştü. Dokuz canını birden tek seferde kullanmak üzere olduğunu anlayan bir kısım insan kedinin miyavlama ve çakılma sesine doğru koşmuşlardı. Ağzından kanlar akan kedi hızlı hızlı nefes alıyor ve ölmeyi bekliyordu. İnsanlar acıyordu. Sadece acıyordu. Fakat farkın olmadıkları şey, kuştu. Kimse yukarıda kediden bir kaç dakika önce ölmüş kuştan haberdar değildi, değildi çünkü binalar çok yüksekti.
Birden karşıma çıkınca aklım çıktı...