Duvar Karşıtı Bir Tablo

            Bir bardak suyu cebime boşalttım ve ıslak pantolonla hızla koşmaya başladım. Koşarken de sık sık dinlediğim ve bilmediğim bir dilde söylenen şarkının sözlerini uydura uydura söylendirmeye çalıştım.             Burası Kuzey Kutbu, kaçtığım şey bir kutup ayısı ve cebime döktüğüm su çoktan buz kesilmeye başlamıştı.             Koşarken bir sigara yaktım, kullanmamama rağmen bir sigara yakmanın çilesi bambaşkaydı. Çok öksürtüyordu beni… Biraz dinlenmemin zamanı gelmişti. Ayıda çok yorulmuştu. Bir buz parçasının üzerine beraber oturduk ve o bana yediklerini içtiklerini anlattı bende ona gazete başlıklarında okuduklarımı anlattım. Hiçbir şey anlamadı. O kadar olayın nasıl olduğuna, neden olduklarına anlam veremedi.             Cinayetler, tecavüzler, şiddet, hırsızlık ve bi...

Öfkelerimin bana yaklaşma biçimiyle kendimi özgürleştirme çabam sürekli çatışma halinde, her şey zihinde doğan bir çatışma biçimi… Bunun arkasında yatan nedenler nedir çözemiyorum. Yeraltın bir canavar çıkmaya çalışıyor, çıkacak noktası bulamıyor. Bundaki en büyük etken kayalık yerlere gelmesi ve kayaları delip geçememesi… Evet, agresif biriyim. Söylediklerim ve verdiğim sözler sürekli beni bir çelişkiye sokuyor, sonunda da pişmanlık boy gösteriyor. Sürekli kapıya birileri geliyor. Odaklanamıyorum… “Kendime yeni bir isim buldum, Bende senin kadarım. Kendime yeni bir kravat ve etek buldum, Sende benim gibisin.”