Duvar Karşıtı Bir Tablo

Merhaba benim adım Masa Aynası, yeni dünyanın vazgeçilmezidir aynalar… Kimin evinde ayna yoktur ki, kim aynaya bakıpta kendine bir kaç soru sormamıştır ki… Ben mesala daha geçen sordum, “Burnunun bir deliği niye kapalı?” Cevap alamadım. Aynalar 17. yüzyıla kadar metalden ibaretti, sonrasında araya cam girerek estetikliği arttı. Sonrasında şekilden şekle girdi. Kim bakmadı ki aynalara, insanın kendi gibi giydirdiği şempanze bile ayna da kendini tanımaya çalıştı. Hangimiz bir aynayı kırmaya cesaret edebildik, çünkü inandık ki uğursuzluk getirecek… Uğursuzluk aynayla gelmez, uğursuzluk kendi seçtiğimiz yaşamın içinde doğar… Ben bir masa aynasıyım, güzel kızlar benim karşımda bıyıklarını alırlar iple… Bir adam bakar bana buluşacağı kızı sakallarıyla etkilemek için… Hep masada durmam, bazen unutulurum bir çekmecede çünkü banyo da benden daha büyük bir ayna vardır, ondan daha büyük portmanto da bir ayna vardır. Ona bakarak kıyafetlerin...

Sastipe, üzerimde çok fazla bir yük var. Şişipte patlamak üzere hazır olan bir yük… Sümbül Sokaktan geçerken ilk defa kendimi buranın yabancısı gibi hissettim. Gri renklerin üzerine lacivert benekli betebeli binanın kırmızı kiremitlerinin üzerinde ölü bir kuşun yattığı söyleniyordu. Fakat bundan daha önemsiz bir olay bu kuşun ölmesine sebep olmuştu. Kuş ölmeden dakikalar önce sessizce arkasından bir kedi yaklaşmıştı. Ufacık kuşu boğazından yakalayıp boğan kedi, bu olayın heyecanıyla ayağı kayarak beş katlı binanın çatısından aşağıya düşmüştü. Dokuz canını birden tek seferde kullanmak üzere olduğunu anlayan bir kısım insan kedinin miyavlama ve çakılma sesine doğru koşmuşlardı. Ağzından kanlar akan kedi hızlı hızlı nefes alıyor ve ölmeyi bekliyordu. İnsanlar acıyordu. Sadece acıyordu. Fakat farkın olmadıkları şey, kuştu. Kimse yukarıda kediden bir kaç dakika önce ölmüş kuştan haberdar değildi, değildi çünkü binalar çok yüksekti.

Sofrada bir ekmeğin bölünüşü bile o ekmeğin bölünüş amacını ortaya serer, elin hareketleri, kıvrımları, telaşı her şeyin bir açıklaması vardır. Yemek masası dizilişi de bir şeyleri el verir, alt sınıf yada üst sınıf hiç fark etmez, kavramlar yenilikçi değildir gelenekçidir. Bu gelenekçilikte erkeğin egemenliği yemek masasında başlar ve diğer etkenlerle devam eder. Televizyonda gösterilen pek çok dizi ve filmlerde de bu durum insanlara gösterilerek adapte edilir. Her hangi bir dizinin içinde kadın her ne kadar güçlü ve kendi kazancını elde eden biri olarak gösterilse de her şey yemek masasındaki konumu aynıdır. Ortada bir yemek masası kendini göstermeye devam ettikçe, ekmek ve erkek o konumu biçimlendirecektir.

Ormanda yalnız dolaşan adamları mutlaka duymuşunuzdur. Dikkat etmediğiniz bir konu var bu adamların hiç biri birbirine benzemezler… Biri psikopat, biri de sosyopattır. Peki bu adamların ormanda işi ne? Peşlerindeki karakterlerinden mi kaçıyorlar? Yoksa orman mı onları çağırdı? Psikopat ormanda dikkatli dikkatli yürürken etraftaki seslere kulak veriyordu. Koca orman bugün onun için çok sessizdi. İlerlerken yanından geçtiği her ağaca dokunmadan edemiyor uzağında kalan ağaçlarında yanına gidip dokunuyordu. Ormanın biraz ilerisinde su sesi duymaya başlamıştı. Hızla oraya doğru ilerliyordu. Çalılıkların etrafını çevirdiği nehrin yanına geldiğinde bir adamın nehrin kenarına oturmuş ayaklarını içine sokmak üzerine olduğunu gördü. Ses çıkarmadan bir adım geriye çekilerek çalılıkların arkasına saklanıp adamı izlemeye başlamıştı. Adamı gördüğü andan beri vücudu aşırı derecede terliyordu. Geri dönmeyi düşünüyordu. Bunu yapacak durumda değildi. Artık gözleri kararm...

Havanın güzel oluşu ve güneş gözlüklerimin yüzümün yarısını kaplaması bana özgüven getirmişti. Her taraf kar içindeydi. Bu güzel havada kardan dolayı kafede mahsur kalmış terasta yaprakları buz tutmuş  çiçeğin yapraklarını parçalıyorduk… Vakit öldürmek için artık yapabileceğimiz bir şey kalmamıştı. Sonrasında iyice şiddetlenen tipi İstanbul'u bir perde gibi örtmeye devam ediyordu. Şiddetlenen karların arasında her şey sakinken bir gergedan kafenin kapısından içeriye girmeye çalışıyordu. Sadece baş kısmını içeriye sokabiliyor geri kalan kısımları ise geçiremiyordu. Sıkıntıdan patlamış insanlar bu olayı daha yakından göre bilmek için kapının önüne toplanmışlardı. Gergedan traktör sesini andıran seslenişiyle yardım istiyordu. Kalabalığı yarıp gelen işletme sahibi gergedana; Defol git buradan, daha önce de gelmiştin ve seni koymuştum. Bu kadarı da fazla artık! Ben de dahil herkes şaşkına dönmüştü. Bu şehirde bırak bu ülkede bile görünme şansı ol...

Uzun boylu erkekti. Ailesinin toplam boyu onun boyuna yetişemiyordu. O yüzden aile boy ortalamasını tutturabilmek için üvey bir evlat almaya karar vermişti. O üvey evladın adı da Annie Jonesti. Saçları o kadar uzundu ki evin en uzun erkeğinin boyuna yetişebilecek kadar bir uzunluğa sahipti. Herkese goatist olduğunu söyler ve kimse ne olduğunu almazdı. Henüz 9 yaşında evlatlık edinilmişti. Herkesin ondan beklentisi emekli bir posta güvercininkinden daha fazla değildi. Tek istedikleri boy ortalamasını tutturmaktı. Annie’in bir gün sakallarının çıktığını fark etmişlerdi. Bir kız çocuğunun müthiş derecede sakalı çıkması ortalığı ayağa kaldırabilirdi. Çünkü aile köselikleriyle meşhurdu. Gün, aylar, yıllar geçtikçe fark ettiler ki kızın sakalları ailenin sakal ortalamasının çok üzerine çıkmıştı. Buna hemen bir çözüm bulmak için bir tane daha evlatlık edinmişlerdi. Bunu özellikle sakalları gür ve hızlı çıkan bir erkek çoğundan seçmişlerdi. İsmi...

     Gece gündüz kadar aydın, çünkü o yanım da…                  Küçücük  elleriyle bana o cırtlak yeşil topu uzatıyor. Beni seviyor, gözlerini içinde yansıyan kişinin ne kadar çirkin olduğunu görünce benim kim olduğumu yeniden sorguluyorum.      Sorgulamalarım uzadıkça uzuyor ve türlerin ara geçişinde bir hata olduğunu fark ediyorum.      Yine geliyor yanıma küçücük ellerinden birine sümük yapışmış, farkında değil. Ona belli etmeden sessizce alıyor kenara koyuyorum. Belli etmiyorum ama beni seviyor.      Ara türlerin ortadan kalkması çok zaman önceydi. Kendime yeni bir başlangıç yapmalıyım çünkü çok fazla tırnaklarımı yiyor etrafa tükürüyorum, o gözlerinde yansıyan kişi bana çok benziyor.