Ve İnsan Yıldırımı Yarattı

            Yıldırımları yarattığını iddia ettiği gün tesadüfmüdür bilmez kendisini bir yıldırım çarpmıştı. Bunun sonucunda ayaklarını ve ellerlini kesmek zorunda kalmışlardı.

            Evindeki odasında yatağında etrafındakilere sesleniyordu;

-         Çok mutluyum, işte gördünüz yıldırımı nasıl da yarattım ve gökyüzüne gönderdim. Diyordu.

İnsanlar yinede ona acıyorlardı. Her tarafı yanıklar içinde kolları ve bacakları gitmiş yarım bir insandan başka bir şey değildi.

Tekrar konuşmaya başladı;

-         Benim Raijin’den, Ukko’dan, Taranis’den, Teşup’tan, Mamaragan’dan, Zeus’tan, Ülgen’den ne farkım var. Benim yüksek bir dağın tepesinde tahtım yok diye mi bütün bu umursamazlığınız ve inanmayışınız…”

Susmuştu. Bağırarak konuştuğu için çok yorgun düşmüştü. Etrafındakiler bu adamın daha fazla yaşayamayacağını biliyorlardı. Durumu kötünün de kötüsü bir haldeydi. Doktorlar ellerinden geleni yapmışlardı.

            Bir süre dinlendikten sonra;

-         Sizlere bir tahtın üzerinden hitap edecek durumda değilim. Bana inanan olur belki, mayacı kadın kitabını kaç dağının ardına sakladım. Onu bulursanız eğer güneşe dokunabilecek kadar uzaya bilen güçlü ve her şeye dayanıklı bir kolunuz olacak, her şeyin sırrı o kitapta yazıyor. Bu internet çağında her şeye inanmak kolayken elbet bana da inanan olur.” Dedi. Hafifçe gülümse de yüzündeki yanıklardan kimse bunu anlayamadı.

Adamın başında toplananlardan biri çoktan tüm konuşmaları videoya çekmiş, sosyal medyada yayınlaşmıştı. Çok fazla yaşayamamıştı. İnanda oldu, dalga geçen çok oldu, sözleri başka yerlere çekildi. Sonrasında bir kişi dışında herkes tarafından unutuldu gitti.