Tüm
algılarımı parçalamaya başladım. İlk önce kulaklarımı kestim, sonra burnumu ve
en son olarak ta gözbebeklerimi yerinden söktüm.
Sessiz,
karanlık ve kokusuz bir hayat oluşturdum kendime…
Fakat
dokunabiliyordum, dokunarak hissetmeye devam ediyordum. Sert, yumuşak, sıcak,
soğuk her şeyi hissediyordum. Algılarımı tam kapatamamıştım.
Ellerimi
kesmeliydim. Sonra ilk önce sol elimi kestim, her şey bitmişti. Bıçak sağ
elinde kaldı. Sağ elimi de kesmeliydim, bunu tek başıma yapamazdım. Bağırmaya
başladım. Bana yardım edin diye… Kimse elimdeki bıçağı alıp elimi kesmedi.
Bıçağı
yavaşça kenara bıraktım, ayağa kalktım ve nehre gittim. Nefesimi tutup nehre
uzandım, nehirle beraber akmaya başladım. Gittikçe hızlanarak nehir oldum…

Yorumlar
Yorum Gönder